“We hebben alles al geprobeerd”

Alles is al geprobeerd, ingevoerd, geregeld. Of tenminste zo voelt het, want jullie zijn al jaren bezig met het reduceren van de CO2 uitstoot, sinds jullie gecertificeerd zijn voor de CO2 prestatieladder. En toch moet die CO2 uitstoot nog verder naar beneden. Maar nu ben je inspiratieloos. Wat kan er dan nog meer? Is er niet al heel veel gedaan? En waren er niet heel veel opties, maar weinig maar echt toepasbaar? Het is frustrerend als je bedenkt dat je die CO2 uitstoot van het elektriciteitsverbruik in één keer CO2 neutraal had, toen jullie overstapte naar groene stroom. En dan nog hebben jullie gekozen voor zonnepanelen omdat je ook wel wist dat dat nog een stap in de goede richting was. Het gasverbruik van het kantoor was al niet veel, maar is nog verder naar beneden gebracht door betere isolering en een warmtepomp systeem. Het kleine beetje dat over was, hebben jullie vergroend. En ondertussen zag je de CO2 uitstoot van het wagenpark en de mobiliteit maar stijgen. Procentueel natuurlijk, want die andere twee namen af, maar sowieso lijkt het wel of na een periode van daling van de CO2 uitstoot per fte het nu weer aan het stijgen is. Het helpt niet dat de leasemaatschappij ondertussen de grens voor diesel bij 50.000 kilometer heeft gelegd. Die benzineauto’s mogen dan wel schoner zijn, veel zuiniger zijn ze niet. En met het veranderen van de bijtelling, kwam ook het kleinere aantal hybrides. Die al niet zo zuinig waren als gedacht, maar toch. Ja, het aandeel elektrische auto’s stijgt en jullie zullen vast wel naar een volledig elektrisch wagenpark gaan, maar toch, zo ver is het nog niet helemaal. Heel irritant, want wat kan je nou nog meer verzinnen om de CO2 voetafdruk te verkleinen?

Voldoende mogelijkheden voor CO2 reductie

Opties zijn er te over, dat weet je zelf ook wel. Je hebt ook al wel eens genoteerd welke goede voornemens je allemaal had om aan het begin van het jaar mee aan de slag te gaan . Je hebt gewoon van alles al geprobeerd. Het ene was succesvol en het ander niet. Van die laatste dingen willen je collega’s eigenlijk niks meer horen. Als je nog eens aan komt zetten met ideeën over HVO dan zuchten je collega’s al bij voorbaat, want die kunnen zich de dikke klonten smurrie in de tank door de biodiesel nog herinneren. Dat HVO dat probleem niet kent, hebben zij geen boodschap aan. En je komt toch ook vaak genoeg op bijeenkomsten en websites waar ze je interessante opties aandragen. Maar ja, is dat dan echt wel wat voor jullie? En doen jullie niet al heel veel? En moet je die dingen dan eigenlijk wel doen of kan je eigenlijk betere wachten tot het volgende goede idee voorbij komt? Ik weet wel dat als ik zelf had gewacht op elektrische auto’s, ik niet al jaren naar volle tevredenheid en zeer lage kosten met groengas had gereden. Misschien had ik daardoor een jaartje eerder elektrisch gereden, maar in ieder geval heel wat jaren meer fossiel en dat was toch heel erg jammer geweest.

Er is in ieder geval heel veel informatie te vinden en dat heb je ook allemaal tot je beschikking. De truc is te vinden wat er voor jullie wel en niet van toepassing is en waarvan je op voorhand al kan zeggen dat het een kans heeft op slagen.

Werkt het?

Monitoren van het rijgedrag, een CO2 beleid voor de leaseauto’s, een fietsenplan binnen de WKR ondanks dat het eerdere fietsenplan van de belastingdienst is afgeschaft, jullie doen het allemaal. Maar nutten jullie het ook voldoende uit? Het rijgedrag wordt gemonitord, maar wordt er ook op gestuurd? Misschien dat jullie in het begin lijsten hebben opgehangen en mensen toen enthousiast werden, maar dat dit na een tijdje leek uitgewerkt te zijn. En wat doe je dan? Laat je de lijsten voor wat ze zijn, of ga je er juist actiever mee aan de slag? Is dat het moment om het rijgedrag onderdeel te laten zijn van de functioneringsgesprekken? Is dat het moment om bedrijfsbreed aandacht te besteden aan de mensen die het goed doen en met de mensen die het niet goed doen eens te bespreken waar het stokt. Dat fietsenplan is er misschien, maar maken mensen er ook gebruik van? Natuurlijk staat het ergens waar medewerkers er over kunnen lezen, maar worden ze er ook vaak mee geconfronteerd? Wordt er eens per jaar eens kritisch gekeken of er mensen zijn die nu wel zouden kunnen fietsen, terwijl dat eerder niet het geval was. Misschien zijn mensen verhuisd, misschien ligt de elektrische fiets nu in de lijn der mogelijkheden. En het CO2 beleid van de leaseauto’s, wordt dat elk jaar naar beneden bijgesteld? Worden jullie steeds strenger of is het al vier jaar hetzelfde? Kijken jullie misschien zelfs naar het label van de auto? Mijn advies, niet doen, maar een absolute CO2 uitstoot-grens hanteren.

Duurzaam ondernemen is constant verbeteren

Kritisch moet je wel zijn als je bezig wilt blijven met CO2 reductie. Je moet toe naar een constante verbetering, kaizen zoals de Japanners dat noemen. Constant kijken of dat wat je doet nog werkt of dat je dat beter kunt doen of iets anders kunt doen dat beter werkt. Je bouwt dus constant evaluatiemomenten in om te kijken of je nog strikter moet zijn, andere dingen moet gaan doen, nieuwe wegen moet bewandelen. En bedenk ook: de wereld om je heen verandert en verbetert ook. Elektrische fietsen worden steeds normaler en goedkoper. Met een NS business card is het zakelijk met het OV reizen een peulenschil. Je kunt tegenwoordig een elektrische auto kopen met de actieradius van een Tesla voor de helft van het geld. Thuiswerken kan al jaren, maar de middelen om toch makkelijk met je collega’s te communiceren, zijn heel veel eenvoudiger geworden en bieden veel meer functionaliteiten. En mocht je, zeg tien jaar geleden, eens geprobeerd hebben met groengas voertuigen te gaan rijden, dan zal je zien dat dit tegenwoordig veel makkelijker is, er veel meer tankstations zijn, de voertuigen beter zijn geworden, en er echt niet meer onderhoud nodig is dan gebruikelijk.

Samenwerken

Alleen red je dat trouwens niet. Schakel collega’s, adviseurs en leveranciers in om je te helpen. Met je collega’s kan je in workshops een heleboel ideeën bedenken om het beter te doen, maar vooral ook de ideeën uit de markt toetsen aan wat voor jullie relevant, haalbaar en nuttig is. Wat voldoet er aan jullie doelstelling, wat voldoet er aan wat jullie belangrijk vinden en waarom jullie het doen.

Leveranciers kunnen je helpen met het inzichtelijk maken van wat er allemaal in de markt te krijgen is. Je moet dan natuurlijk wel een aantal verschillende leveranciers aanschrijven, want zij kunnen natuurlijk alleen hun eigen product aanprijzen. Maar een goede relatie met leveranciers zorgt er vaak wel voor dat je snel op de hoogte bent van nieuwe producten en ontwikkelingen zodat je daar snel van kunt profiteren.

Van adviseurs kan je gebruik maken voor het krijgen van nieuwe input en onverwachte mogelijkheden. Ook om jullie te helpen met de juiste keuzes te maken. Het kan het proces versnellen als er een externe partij bij zit. Niet alleen brengt dit nieuwe energie in de groep, maar ook is het makkelijker voor een externe partij om kritische vragen te stellen en er eens met een frisse blik er naar te kijken.

Inzicht

Weet jij waar het bij jullie aan schort? Heb je alles al geprobeerd, of zijn er nog dingen die nog niet zijn gedaan? Heb je voldoende ideeën? Nut je dat wat jullie wel doen voldoende uit? Heb je een systeem om constant te verbeteren? Maak je gebruik van alle hulp die er is?

Welke van de punten geven voor jou nog kansen? Laat het hieronder weten zodat we met je mee kunnen denken over hoe je die kansen benut.

“Transport is prachtig, duurzaam transport is krachtig!”

Deel het artikel via de onderstaande buttons!