Waarom rijdt de directie niet allemaal elektrisch?

Ik schreef het eerder al: ‘goed voorbeeld doet goed volgen’. En als het ergens geldt, dan is het wel in het wagenpark en de mobiliteit. En als het voor iemand geldt, dan is het toch wel voor de directie. Zou je zeggen. Ik weet niet hoe het bij jou zit, maar ik kom regelmatig tegen dat er een KAM manager of MVO coördinator is aangesteld, en de directie denkt dat ze daarmee alles geregeld hebben. Die gaat aan de slag met de CO2 prestatieladder of Lean & Green bijvoorbeeld en daarmee is de kous af.  Maar zo is het natuurlijk niet. (“Nee, natuurlijk niet…”, hoor ik nu alle KAM managers en MVO coördinatoren denken die dit lezen. Ik voel met jullie mee hoor!) Het is het tegenovergestelde: daarmee begint het pas.

 

Prioriteiten directie

Toch was het in de afgelopen tijd weer raak. Ik sprak met een heel aantal bedrijven en daar met de persoon die dit onderwerp op zijn (ja, het waren allemaal mannen, niks mis mee natuurlijk) bordje had gekregen. We bespraken allemaal goede ideeën, maar toen die tot uitvoer gebracht moesten worden, staakte het bij de directie.  Die had toch even andere prioriteiten. Die vond dit toch niet zo belangrijk. Die wilde toch eerst andere dingen doen.

 

CO2 verminderen

En ik heb daar natuurlijk begrip voor. Eén van de dingen die je moet beheersen als directielid, is dat je keuzes kunt maken. Helderheid geven over wat je wel en wat je niet doet. De koers uitzetten en daar ook doelgericht op afsturen, zonder dat je allemaal nieuwe dingen aan boord hengelt.

Maar er zijn bedrijven die keer op keer schermen met hoe duurzaam ze zijn, dat ze CO2 reductie hoog in het vaandel hebben staan, dat ze maatschappelijk verantwoord ondernemen, waarbij de directie in auto’s voor komt rijden die dat op geen enkele manier onderschrijven. En dan weet ik eigenlijk al hoe laat het is. Dan zit ik aan tafel met een KAM manager die van alles wil, en zelfs van alles moet, maar het niet van de grond krijgt, omdat de directie niet meewerkt.

 

Waarom?

Wat te doen? Want we kunnen constateren dat het zo is. We kunnen er droevig van worden. Maar dat helpt allemaal niet. Wat wel helpt is duidelijkheid creëren. Duidelijkheid voor jezelf, voor de directie en voor het bedrijf. En dat begint met het stellen van de vraag: Waarom? Waarom doen we dit? Waarom vinden we dit belangrijk? Waarom staat dit op de agenda? En er is maar één plek om die als eerste te stellen: en dat is bij de directie. Op het moment dat jij de verantwoordelijkheid krijgt om de CO2 uitstoot te reduceren, het wagenpark te vergroenen of de mobiliteit te verduurzamen, dan is het essentieel om hier helderheid over te krijgen. Daarmee neem je de verantwoordelijkheid ook. Dan kan je aan de slag met het doel en de maatregelen en kun je de directie vervolgens ook weer verantwoordelijkheid geven door te zeggen: jullie vinden dit belangrijk omdat … en daarom moeten we dit … doen.

CO2 prestatieladder

Het kan best lastig zijn om die helderheid te krijgen. Ik kan me situaties genoeg voorstellen waarbij je niet naar je baas loopt en zegt: “Yo, vriend, waarom doen we dit eigenlijk?”. Als je wel zo’n relatie met je baas hebt, prijs je gelukkig. Lijkt me uiterst relaxt. Maar vaak is er toch wat van hiërarchie aanwezig en moet je het wat tactvoller aanpakken. Probeer daarom eens het volgende. Op het moment dat je een presentatie voor de directie geeft, start met aan te geven waarom. Dus presenteer je de CO2 cijfers in het kader van de CO2 prestatieladder? Herhaal nog even waarom het zo belangrijk is dat jullie de CO2 prestatieladder hebben, herhaal nog even waarom je in dat kader CO2 administratie bijhoudt en herhaal nog even waarom de CO2 prestatieladder in het leven is geroepen. Vraag gerust: klopt dit wat jullie betreft? De kans is dat je helemaal niet toekomt aan het presenteren van de cijfers. Dat er discussie ontstaat omdat de redenen die jij aangeeft, helemaal niet bekend voorkomen. Maar de kans is ook dat iedereen het er helemaal mee eens is. Voordeel is dan dat het weer een keer goed tussen de oren zit. Doe dit daarom niet één keer, maar elke keer dat je een presentatie geeft. Elke keer start je met waarom. Hoe uitgebreid je dat doet, is aan jou. Soms is twee minuten al veel, soms is twintig te weinig.

 

En jij?

Als ik zelf met een bedrijf ambassadeursworkshops doe, is dat ook stap één. En ik vraag gerust van de deelnemers of ze elke dag even willen kijken naar die waarom. Zodat ze er zelf van doordrongen raken. Daarbij kijken we dan niet alleen naar de waarom van het bedrijf, maar ook naar het algemeen belang en naar de persoonlijke waarom. Weet jij waarom jij dit belangrijk vindt? Laat het hieronder even achter, ik ben wel benieuwd!

 

“Transport is prachtig, duurzaam transport is krachtig!”

 

Deel het artikel via de onderstaande buttons!