Reactief of proactief: wat is het meest effectief bij CO2 verminderen?

Van 0 naar 100 in twee seconden en van 100 weer naar 0 in dezelfde tijd. Zo voelt het wel eens als ik aan het werk ben. Want het ene moment ben ik op een bijeenkomst waarbij iedereen verwacht dat we binnen vijf jaar een substantieel deel van ons wagenpark hebben vervangen voor waterstofvoertuigen, en het andere moment ben ik in gesprek met een bedrijf dat nog nooit wat heeft gedaan aan het verminderen van de CO2 uitstoot van het wagenpark. En toch doet aan ‘duurzaam ondernemen’. Het ene moment zie ik bedrijven volledig elektrische leasewagenparken inrichten of medewerkers OV kaarten verstrekken in plaats van die leaseauto. Het andere moment hoor ik: “Wij kunnen echt niet anders dan dieselbestelbussen hoor.”

 

CO2 uitstoot verminderen
Maar elke keer als ik een positief geluid hoor, stemt mij dat weer hoopvol. Zo ging het de afgelopen week ook toen ik de vraag op LinkedIn stelde: “Wat heb jij het afgelopen half jaar gedaan om het brandstofverbruik te verminderen en wat werkte het beste?” Daar kwamen mooie antwoorden op:

  • Meer OV,
  • Zuinig rijden,
  • Fietsen voor kleine stukjes,
  • Carpoolen,
  • Niet jakkeren, langzamer rijden, maximaal 90km/h werd zelfs genoemd,
  • De auto als laatste optie zien
  • en: parttime werken. Een heel creatieve (en effectieve) vondst!

 

CO2 uitstoot
Kortom: er zijn heel veel mensen met goede ideeën en er zijn ook nog mensen die deze goede ideeën ter uitvoer brengen. En dat is in de organisatie waar jij werkt niet anders. Ook daar zijn collega’s die slimme oplossingen hebben om de CO2 uitstoot naar beneden te brengen. Ook daar zijn mensen die het eigenlijk nu al heel goed doen. En van deze kracht kan je gebruik maken. Het is zonde om dit potentieel te laten liggen. Maar hoe doe je dat? Je kunt daarbij voor een reactieve aanpak kiezen, of een proactieve. Je kunt een persoonlijke aanpak kiezen of een meer publieke.

 

Je deur staat altijd open
Heel mooi natuurlijk: je deur staat altijd open. Je bent altijd in voor goede ideeën, mooie manieren en slimme input van je collega’s. Dit is een reactieve, persoonlijke aanpak. Je bent daardoor afhankelijk van degene met het goede idee om het aan je te komen melden. De vraag is dus hoeveel ideeën je hierdoor gaat ophalen. Desalniettemin is het wel een randvoorwaarde: je deur dicht hebben zitten, is natuurlijk geen optie.

 

De CO2 prestatieladder invulling
Veel bedrijven met een CO2 prestatieladder certificaat melden op hun website iets in de volgende strekking: “Wij staan altijd open voor input van goede ideeën en dialoog met partijen die kunnen bijdragen in de CO2 reductie. U kunt ons bereiken via MVO@bedrijfsnaam.nl”. Het is je deur open zetten, maar dan voor het publiek als het ware. Een reactieve, publieke aanpak dus. Ook hierbij weet je niet hoeveel goede ideeën je kant op komen, maar reken er maar op dat leveranciers van CO2 reductie middelen je weten te vinden. En dat is natuurlijk een luxe: je hoeft niet zelf op zoek naar de mogelijke tactieken, ze worden je aangereikt op een blaadje.

 

Mag ik je wat vragen?
Je kunt natuurlijk gewoon tijdens de lunch dit onderwerp op tafel gooien. “Mag ik je wat vragen? Probeer jij brandstof te besparen? En zo ja, hoe?” Of een workshop organiseren, waarbij je maar één doel hebt en dat is zoveel mogelijk opties om de CO2 uitstoot van het wagenpark te verminderen, boven tafel te krijgen. In dit geval ben je proactief, maar kies je wel voor een persoonlijke aanpak. Je gaat echt met mensen in gesprek en je vraagt het ze één op één. Ik geef je één garantie: je krijgt antwoord. Maar… niet altijd het antwoord waar je op hoopt. In een workshop setting zal het makkelijker gaan, maar op de man/vrouw af vragen of ze brandstof besparen (tijdens de lunch no less, ze waren net even lekker aan het relaxen), wil wel eens een tegenreactie genereren. Je hoort mij niet zeggen dat je het daarom niet moet doen. Je moet er wel tegen kunnen.

 

“Joehoe, wie helpt mij de CO2 voetafdruk van het wagenpark te verminderen?”

 

En dan kan je het aanpakken zoals ik deed: het op LinkedIn gooien. Of posters ophangen waarin je vraagt om goede ideeën, een interne mailing rondsturen, iedereen een gepersonaliseerde brief schrijven of mensen bij binnenkomst een kaartje meegeven ’s ochtends waar ze hun goede ideeën op kwijt kunnen en die in een ton verzamelen. Je kunt vast zelf nog meer verzinnen. Dit is een proactieve aanpak, die publiek is. Je zult altijd een percentage hebben dat niet reageert. Maar je kunt wel met relatief weinig inspanning veel ideeën ophalen.

 

Welke van de manieren spreekt jou het meeste aan? En wat heb jij tot nu toe gedaan? Laat het hieronder weten in het commentaarveld.

 

“Transport is prachtig, duurzaam transport is krachtig!”

 

Deel het artikel via de onderstaande buttons!