Hoe kom jij naar het werk?

“Peter komt altijd met de fiets. Toch?” “Ja, en Gerrit, die ook.” “En Maaike komt met de bus, weet ik, want die was als één van de eersten enthousiast over de OV chipkaart. Eindelijk hoef ik niet meer op al dat strippenkaart-gestempel te wachten, zei ze toen.” “Maar jullie andere 116 collega’s dan?”, vroeg ik de aanwezigen bij het overleg. “Ehh, ja, dat weten we niet. En dat wordt ook niet vastgelegd eigenlijk.”

Dit is natuurlijk een fictief voorbeeld. Maar wel iets dat ik in de praktijk heel vaak tegenkom. Als er iets niet geregistreerd wordt, is het wel hoe men van en naar het werk komt. En dat is heel lastig als je wilt inventariseren. Bijvoorbeeld omdat je inzichtelijk wilt krijgen hoe het met de fiets en OV potentie zit. Omdat waarschijnlijk wel bekend is dat het parkeerterrein vol staat. En dan is het best handig om meer mensen te laten fietsen en met het OV te laten komen.

Om de potentie daarvoor in kaart te brengen, maak ik gebruik van MobilityLabel. Deze tool maakt heel mooi inzichtelijk wie er zou kunnen fietsen, met het OV zou kunnen, thuis zou kunnen werken, hoeveel parkeerplekken en CO₂ reductie dat oplevert en hoeveel mensen er per maatregel beïnvloed worden. Je kunt met een demo zelf uitproberen hoe het werkt.

Maar dat werkt alleen als ik data van deze mensen heb. Postcode en huisnummer is natuurlijk van belang. Zowel van de thuis- als van de werklocatie. Uiteraard wordt dat geanonimiseerd, want voor een eerste analyse is het natuurlijk niet nodig dat ik weet wie waar precies woont. Maar idealiter wordt ook in het systeem opgenomen hoe men reist. Dan kan daar rekening mee gehouden worden. Natuurlijk kunnen er aanname gedaan worden en daarmee een profiel gemaakt. Maar beter is de echte data in te voeren.

En daarvoor is het nodig goed te inventariseren. Dat is natuurlijk een hele klus als je van al je collega’s moet weten hoe ze reizen. En dan te bedenken dat sommigen bijvoorbeeld één dag in de week met de fiets komen. Als je toch bezig bent, is het ook handig te weten of ze wel of niet buiten de spits reizen.

Je kunt er voor kiezen mensen een week of een paar weken lang een dagboek bij te laten houden hoe ze reizen. Dit kan je goed combineren met het Low Car Diet.  Je slaat dan namelijk twee vliegen in één klap. Aan de ene kant moeten mensen hun gemiddelde week als ijkpunt noteren – dus dat weet je dan al vast. Aan de andere kant worden ze gestimuleerd om anders te reizen. Je ziet dus ook wie hiervoor wel en wie hiervoor niet te porren is.

Zijn jullie al bezig met een dergelijke inventarisatie? Laat het hieronder even weten omdat ik wel benieuwd ben hoeveel partijen dit al op orde hebben!

“Transport is prachtig, duurzaam transport is krachtig!”

Deel het artikel via de onderstaande buttons!