Duurzame organisaties in de voorhoede

Heb je ook wel eens dat gevoel dat alles heerlijk op rolletjes loopt? Dat je gewoon lekker bezig bent met verduurzaming, dat de duurzaamheidsdoelstellingen strategisch worden ingezet. Dat je met een groepje er aan werkt. Dat je echt het gevoel hebt dat je de goede weg bent ingeslagen? Heerlijk! Maar… Je bent natuurlijk niet de enige in de branche. Jullie zijn lekker bezig, want je bevindt je in de voorhoede van duurzame organisaties. Maar jullie zijn nog geen koploper.

Desalniettemin moet je deze fase niet bagatelliseren. Het is een belangrijke fase. Weet jij of jullie in deze fase zitten? Hieronder staat een voorbeeld van een bedrijf dat zich duidelijk in de voorhoede bevindt. Op alle vijf de onderdelen van het CO2 afslankprogramma zijn ze goed bezig. Herken jij jullie organisatie hierin?

Het bedrijf in de voorhoede

Richard had er zin in vandaag. Ze zouden bij elkaar komen om nieuwe tactieken te verzinnen om het leasebeleid verder te verduurzamen. Als MVO coördinator was dit natuurlijk een belangrijk onderdeel van zijn werk, maar hij was blij dat hij het niet alleen hoefde te doen. Ze hadden een werkgroep gevormd om hier invulling aan te geven. En afhankelijk van het onderwerp kwamen er wel eens andere mensen bij.

Zoals altijd begon het overleg met het herhalen van de redenen waarom het zo belangrijk was om te verduurzamen. Voor het grootste deel van de groep was het gesneden koek, maar dit keer was Laura er voor het eerst bij, dus Richard vroeg zich af of het voor haar ook zo duidelijk was. Laura hield zich specifiek bezig met de juridische aspecten van HR, daarom was ze er dit keer extra bij gevraagd. Hij had haar natuurlijk wel van te voren deze vraag nog even gesteld. En hij had zich geen zorgen hoeven maken. Naast dat ze precies wist te vertellen waarom het in het algemeen, maar vooral ook voor het bedrijf zo belangrijk was om met verduurzaming van het wagenpark en de mobiliteit bezig te zijn, kon ze ook nog eens goed aangeven waarom het voor haarzelf, persoonlijk en vanuit haar functie relevant was.

Nadat dit besproken was, vertelde directeur Evelien nog even wat de doelstelling voor dit jaar was, hoe dit samenhing met het leasebeleid en hoe dit uiteindelijk zou moeten leiden tot het verwezenlijken van het doel voor over vier jaar en de uiteindelijke visie van het bedrijf. Alles hing met elkaar samen, dat was de groep wel duidelijk. Uiteindelijk moest natuurlijk ook hun leasebeleid zo ingericht worden dat het wagenpark volledig nulemissie zou zijn. Maar ze wisten ook dat ze stappen moesten zetten om er te komen en dat ze het niet zomaar gerealiseerd zouden hebben.

Richard lichtte toe dat het leasebeleid onderdeel was van het hele programma waar ze mee bezig waren. Daarin kwamen het wagenpark, de mobiliteit, het gedrag en de keten ook aan de orde. Maar vandaag was het beleid het onderwerp van gesprek en dan specifiek het leasebeleid. Dat hing natuurlijk direct samen met het wagenpark. Max vertelde als wagenparkbeheerder hoe het wagenpark er nu uitzag en legde uit welke artikelen in het beleid welk effect op de samenstelling van het wagenpark nu hadden. Zo hadden zij heel lang gestuurd op een zo laag mogelijke absolute CO2 uitstoot. Niet gek dus dat het grootste deel van de auto’s een diesel was. Uiteraard was elektrificeren al een paar jaar geleden ingezet, maar het werd nu meer getolereerd dan gestimuleerd en dat moest veranderen.

Milou van de afdeling Innovatie leidde de brainstorm. Die startte met: wat versta je onder een duurzaam leasebeleid? Het was belangrijk dat iedereen daar dezelfde ideeën over had. Vervolgens liet ze een aantal voorbeelden zien van andere bedrijven die hun leasebeleid hadden verduurzaamd en discussieerden ze over wat ze goed en minder goed vonden. Na de lunch was het tijd voor het verzinnen van nieuwe ideeën: hoe kunnen wij ons leasebeleid verduurzamen? Nadat ze dit eerst in twee groepen hadden besproken en op flip-overs geschreven, draaiden ze door en borduurden ze verder op elkaars ideeën. De daaruit ontstane lijst van ideeën werd op een aparte flip-over gezet, waarbij de ideeën zo concreet mogelijk werden geformuleerd. Wetende dat ze niet alles konden doen, liet Milou iedereen haar/zijn top 3 aangeven en daaruit werd een gezamenlijke top 3 bepaald.

Richard was blij met het resultaat. Het was een mooie, concrete top 3 geworden. Nu kwam de volgende stap. Hij wist dat dit uitgewerkt moest worden. Ze zouden dit in twee stappen doen. Allereerst deze concrete ideeën uitwerken op wat er aan mensen en middelen nodig was, wanneer het vorm gegeven kon worden en hoe dit gerealiseerd moest worden. Vervolgens om er een succes van te maken, moesten ze nadenken over wat er aan commitment nodig was, hoe ze een beloning wilden vormgeven, hoe ze ervoor zouden zorgen dat dit breed binnen de organisatie ging leven, hoe ze de resultaten gingen monitoren en wat ze gingen doen om het te blijven verbeteren. Dus plande hij dit met de groep in. Ze zouden elkaar over twee weken weer spreken en de eerste resultaten zouden er dan liggen. Hij had er nu al zin in.

Herken je je in dit verhaal, of zou je willen dat het ook zo soepel loopt bij jullie? Plan dan een gesprek in! Mail naar: vandefliert@zero-e.nl.

Deel het artikel via de onderstaande buttons!