Casus: De EED, wat moet je er mee?
Ik schreef al eens eerder over de EED (de Energie Efficiëntie Richtlijn). Kort samengevat: een Europese richtlijn die zegt dat grote bedrijven energiebesparende maatregelen die binnen vijf jaar kunnen worden terugverdient, moeten nemen. Tegenwoordig is vervoer daar ook een onderdeel van.
Ik heb voor tientallen bedrijven, met name retailketens, het vervoerdeel uitgewerkt. Hierover gaat deze casusbeschrijving.
Wat is de vraagstelling van de klant?
Dat is een interessante vraag in dit geval. Want bij veel bedrijven komt dit nogal rauw op hun dak vallen. En al hebben ze wel beleid op het gebied van duurzaamheid, de vraagstelling gaat niet zozeer over: hoe kan ik zoveel mogelijk energie besparen in vervoer, maar: hoe voldoe ik met zo min mogelijk moeite aan de regels van dat ik een dergelijke rapportage moet opleveren. Nu, begrijp me goed. Dit geldt zeker niet voor alle bedrijven. Maar soms ook voor bedrijven die aangeven erg met duurzaamheid bezig te zijn. Wat ik dan zie is dat ze ook echt heel erg met duurzaamheid bezig zijn, maar dan in de producten die zij produceren en verkopen. Niet zozeer in hun eigen bedrijfsvoering. En vaak zet dat ook echt zoden aan de dijk. Want als je over de hele wereld kleding verkoopt, dan helpt het behoorlijk als je per kledingstuk een CO2 reductie teweeg weet te brengen.
Verder zijn ze vaak afhankelijk van externe transporteurs en weten ze nog niet precies hoe ze die moeten bewegen om heel duurzaam te vervoeren. Grappig is dat ik van transporteurs vaak hoor dat ze het op zich wel zouden willen, maar niet de vraag van de klant krijgen.
Wat is de branche?
Retail
Van wanneer tot wanneer liep het project?
Het is gestart in maart 2016.
Wat is de oplossing?
De oplossing is op zich niet moeilijk. Er moet een rapportage op worden gesteld die aan de eisen van de overheid voldoet. Daarin moeten onder andere alle mogelijke maatregelen worden weergegeven, de investeringen en de terugverdientijd. Daar zit hem natuurlijk de crux. Van een gemiddelde verwarmingsinstallatie van een kantoor, is namelijk redelijk in te schatten wat de kosten en opbrengsten zullen zijn. Maar een cursus zuinig rijden is toch een heel stuk onzekerder.
Ik heb daar natuurlijk een gestructureerde aanpak voor, waardoor bedrijven precies weten welke informatie ze moeten aanleveren, zodat ik goed kan zien welke maatregelen er geschikt zijn.
Vaak kom ik wel uit bij: eerst beter de gegevens over het wagenpark en het (al dan niet uitbesteedde) transport boven tafel krijgen, anders heeft het nemen van maatregelen eigenlijk geen zin.
Wat zijn de concrete resultaten?
Op dit moment blijft het bij een rapportage die wordt beoordeeld door RVO. Natuurlijk staat daar in welke maatregelen geld besparen en welk stappenplan gevolgd kan worden om de maatregelen te implementeren. Het is aan de bedrijven om te zien of ze de stappen gaan nemen.
En verder?
Ik vind het signaal dat uitgaat van deze richtlijn heel goed. Echter, ik snap ook dat voor deze partijen de praktijk weerbarstig is en dat voor sommigen van hen het vervoerdeel zo een klein onderdeel is van het totale energieverbruik, dat het eigenlijk niet de moeite is om aan te beginnen. Maar ja, wil je daar wat zinnigs over kunnen zeggen, dan moet je het dus wel eerst allemaal in beeld hebben…
Kunnen jullie zo van alle leaseauto’s de echte verbruiken boven tafel halen? En weet je precies hoeveel ton goederen jullie leverancier met hoeveel voertuigen vervoert?
“Transport is prachtig, duurzaam transport is krachtig!”
Deel het artikel via de onderstaande buttons!